ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

ถ้าทำให้พี่ชายของฉันเชื่องมากไปแล้วล่ะก็!







ploysira : แหมๆ ดูจะเป็นแค่หมีสินะ ทรราชย์อะไรกัน555




ความคิดเห็น

  1. หาอ่านได้ที่เว็บไหนคะ?

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. มีแค่ตอนเดียวค่ะ ไว้ล่อคนมานิยาย นิยายเกาเป็นงี้เยอะค่ะ
      แต่ถ้าหมายถึงแปลไทยหรืออิ้งเราก็ไม่แน่ใจค่ะ อันนี้ที่ยังไม่แปลเอามาจาก official ของทวิตอีกที

      ลบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเจ้า chapter 6 [xx%]

'ได้ไง?' คาเลียคิดอย่างล่องลอย มองผ่านหน้าต่างไปยังร่างของไซม่อน 'ลูกของไซม่อนในท้องของข้า' เอาแบบจริงจังนะ มันเกิดขึ้นได้ไง? วันนั้น? '.....เมาเหรอ?' ไม่ ไม่ใช่เพราะแอลกอฮอล์เลย มีวันอื่นอีกตั้งหลายวันที่เราทั้งคู่ดื่มด้วยกัน.... 'ถ้างั้น เพราะหนังสือของเดเร็ค?' พอคิดดังนั้น เธอยิ้มขำแล้วส่ายหัวเบาๆ เธอเป็นยอดนักดาบ แต่กลับไปโทษหนังสือธรรมดาๆ ข้ออ้างโง่เง่าซะจริง ไม่ใช่เพราะแอลกอฮอล์หรือหนังสือหรอก มันอยู่ที่ตัวของเธอเอง คาเลียในวันนั้น "....ข้าจะโทษเจ้าแล้วกันนะ" คาเลียก็ทำหน้าเจื่อนๆ เล็กน้อย เธอถูมือกับหน้าผากแล้วนึกย้อนกลับไป -------------------------------------------------- มันเป็นวันที่มีงานเลี้ยงฉลองชัยชนะ เจ็ดปีที่ผ่านมา จักรวรรดิสู้รบในศึกสงครามเหลือคณานับและได้รับชัยชนะมามากมาย บทบาทของคาเลียในประวัติศาตร์ชัยชนะเป็นที่โอฬาร และเพราะเธอ จักรวรรดิได้เข้าสู่จุดมั่นคง การรบที่ทาฮาริก็เช่นกัน มันเกิดขึ้นเพราะกลุ่มโจรสลัดต่างถิ่นที่โง่เขลาบุกปล้นบนเกาะขอ

เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเจ้า chapter 5

"ฝ่าบาท เสนาบดีคาเลียพะยะค่ะ" เสียงขององครักษ์ดังสั่นประตู แม้ว่าเธอไม่ได้กระตุ้นโสตประสาทมาก แต่หูที่ไวของเธอก็รับได้ถึงการเคลื่อนไหวของเจ้าชายรัชทายาท '......ท่านต้องอยู่ตรงนั้นแน่ๆ' เธอได้ยินเสียงเก้าอี้ ไม่นานนักก็มีเสียงคนดิ่งลงไป หลังจากนั้นก็เหลือเพียงความเงียบ ในความนิ่งงันนั้น คาเลียผายอกยกมือทำความเคารพ เธอหายใจเข้าเต็มปอด เธอไม่ได้กังวล แต่วันนี้มันต่างออกไปเมื่อเทียบกับวันอื่นๆ การเกษียณ ถึงที่ผ่านมาจะไม่นานมากแต่เธอก็ได้กลายเป็นอัศวินและต่อสู้เพื่อชีวิตของเธอ กี่ครั้งแล้วที่เธอกระโดดเข้าไปในความอันตรายในฐานะที่เป็นองครักษ์ของเจ้าชายก่อนที่สงครามจะเกิดขึ้น? ตอนนั้นเธอยังเด็กนัก เธอไม่ได้เหนื่อยล้า แต่ถ้าจำเป็นก็จะวางมือ ที่นี่ไม่ต้องมีทหารเช่นเธออีกแล้ว จริงๆ แบบนี้ก็ทำให้คาเลียเบาใจลงมาก เธอถือดาบเพราะมีบางอย่างที่ต้องปกป้อง แต่เลือดที่หลั่งรินเพื่อให้ได้มาซึ่งการนั้นไม่ใช่แค่ของเธอผู้เดียว 'ช่วงเวลาโหดร้ายที่เราต้องห้ำหั่นผู้อื่นในนามของสงคราม น้ำตา เสียงกรีดร้อง และสายตาเคียดแค้น&#